Başlarken...

Geçtiğimiz yıl yaz tatiline çıkarken yanıma Tijen İnaltong 'un Mutfaklardan Taşan Öyküler kitabını almıştım. Bana çok ilginç gelen bu kitapta değişik yörelerin unutulmaya yüz tutmuş yemeklerini, geleneklerini, kağıda dökülmeyen kuşaktan kuşağa geçen bazı yemeklerin zamanla unutulduğunu kaybolup gittiğini anlatıyordu.

Bu satırlar bana çocukluğumda bayramlarda anneannemin sofrasında yediğimiz ama bugün tarifleri olmayan unutulan yemekleri hatırlattı. Mangal üzerinde tepsi de yavaş yavaş pişen kuzu etli büryan (taze soğanlı naneli pilav) ,adını kalbur mancası diye hatırladığım içinde küçük hamur parçaları olan sulu bir yemek ve diğerleri.... Bu yemeklerin tarifi olsaydı eski tadını vermese de yapabileceğimizi düşündüm.

Tatil dönüşü minik gurmem prensesime ileride büyüdüğünde anneannesinden, annesinden kalan tarifleri yapabilmesi için bir yemek defteri hazırlamaya karar verdim. İşe çok şık bir defter almakla başladım. Ama ne yazık ki bugün yarın derken hayatta ertelediğimiz, yarına bıraktığımız, bugüne taşıyamadığımız bir çok şey gibi içine hiç bir şey yazamadım. Bu bloğu yazmaya da kendisini tanımaktan çok mutlu olduğum, dostluğuna, arkadaşlığına çok güvendiğim EsEr in(http://vakitbuldukca.blogspot.com/) tavsiyesi, ısrarları ile başlıyorum.

Çocukluğumda okuldan eve geldiğimde annemin mis kokulu kurabiyelerini, keklerini, kızımın mis kokan saçlarını ve daha birçok mis kokuları anımsattığı için bloğumun adını mis kokulu lezzetler koydum. Annemin hala sevgiyle bakan yeşil gözlerini.... düşünerekte yeşil rengi seçtim.

Umarım canım kızıma yazamadığım mis kokulu lezzetleri bu satırlarda yazabilirim ve arkadaşlarımla paylaşabilirim....