Ve Bir Yıl Geçti...

İki yıl önce yaz tatilinde Sevgili Tijen' in Mutfaklardan Taşan Öyküler kitabını okuyunca karar vermiştim prensesime güzel bir tarif defteri hazırlayıp annesinden, anneannesinden kalan tarifleri yazmayı... Blog dünyasını ise hiç bilmiyordum .Çünkü benim annemden kalan tariflerim, dergilerim, kitaplarım vardı. Arkadaşım " sende blog yazmayı denesene " deyince "önce nasıl olur ? " diye başladım, sonrada tam 1 yıl önce bugün ilk yazımla çok sıkıntılı bir dönemimde yazmaya başladım.

Neden "miskokulu lezzetler "adını koyduğumu ve neden yeşil rengi seçtiğimi ilk yazımda anlattım. İlk yorumu 30 yıldır tanıdığım ve arkadaşlığının bana çok şey kattığına inandığım, çok sevdiğim bir arkadaşımdan aldım, sonra yavaş yavaş sizlerden yorumlar gelmeye başladı.

"Mutfak benim için bir terapi yeri " dedim gerçektende hep böyleydi. Yemek yaparken hayatımın muhasebesi yaptım. Terazinin bir kefesine " iyi ki yapmışım" dediklerimi, diğer tarafına "keşkelerimi" koydum. İyi ki yaptım dediklerim ağır çekince mutlu oldum, hayata hep ümit le baktım...

Bu satırlarda sizlerle sadece yemek tariflerimi değil, zaman zaman yorgunluklarımı, iş yoğunluğumu, prensesimle yaşadıklarımızı da paylaştım. Sizler benim neşeli yemek tariflerimi okurken bir yandan da benim çok sevdiğim müziklerimi dinlediniz yani diğer hobimin bir parçasını...

Bir yıl içinde o kadar güzel insanlarla tanıştım, telefonlaştım ve yazıştım ki isimlerinizi yazmaya başlasam bir kaç gün yazmam gerekeceğini düşündüm. Mesleğim gereği "öğrenmenin sonu yoktur" diyordum mutfakta da böyle oldu. Sizlerden çok güzel şeyler öğrendim, sizlerle çok güzel şeyler paylaştım. İçten yorumlarınızı aldıkça, tariflerimi deneyip yayınlayınca çok mutlu oldum.

Ve bir yıl geçti...

Bir yıl boyunca beni yalnız bırakmayıp bloğumu izlediğiniz, tariflerimi paylaştığınız, değerli zamanınızı ayırıp yorum yazdığınız için sizlere çok teşekkür ediyorum.

Sevgiyle ve sağlıkla kalın...